Til mikudagin 18. januar
Flóvin Bænadiktsson
1. Árla var um morgunin,
sól tók fagurt at skína,
Marita snúðist av høllini út
við fylgismoyggjar sínar.
-Lati meg sova á tínum armi
ríka jomfrúa.
2. Árla var um morgunin,
roðar fyri sól,
Marita snúðist av hallini út
við fylgismoyggjar tólv.
3. Marita snúðist av høllini út
við fylgismoyggjar sínar,
møtti henni Flóvin Bænadiktsson
undir so grønar líðar.
4. Tað var Flóvin Bænadiktsson
hann tók hana í sín favn:
“Gud fyriláti tær, søtan mín,
tú lovaðist øðrum manni!”
5. “Faðir og móðir meg burt góvu,
so mínir frændur fleiri,
tá kom sorgin í mítt bróst
og ikki gleðin meiri.